Yoruldum

İçimdeki acı her şeyi yok ettiği gibi inancımı da yok ediyor. Bu insan ben değilim artık. Ölesiye inançlı olan kız yok oluyor. -Bana olan inancında nasıl kuşkuya düşebildin? diye soracaksa tanrı -İçime böylesi bir acıyı nasıl yerleştirebildin? diye soracağım. Her gece resulün de ağlar mıydı benim gibi anne diye? Sadece kendi sesini mi duyuyordu, cevap yok muydu ona da. Doğru ya onu delirtecek anılar yoktu, canı benimki gibi yanmadı belki. Tanrıya sorularımı sorabilecek miyim? Bir tanrı var mı ? Ne zaman öleceğim, bu kadar gözyaşı yetmez mi? Yoruldum.